علل و عوامل «غیبت» کردن

غیبت بی اعتبار کردن

چنان مظنه کنى که شخصى در نزد بزرگى زبان به مذمت تو خواهد گشود، یا شهادتى که از براى تو ضرر دارد خواهد داد، بنابراین، صلاح خود را در آن بینى که: پیش دستى کنى و او را در نزد آن بزرگ معیوب وانمائى، یا دشمن خود قلم دهى. که بعد از این، سخن او در حق تو بى‏ اثر، و کلام او از درجه اعتبار ساقط باشد. و چنین کسى خود را نزد پروردگار جبّار، ضایع و بى‏ اعتبار خواهد کرد، به مظنّه اینکه: کسى او را در پیش مخلوقى بى‏ اعتبار خواهد کرد. و خدا را دشمن خود مى‏ کند، به گمان اینکه دیگرى بنده‏ اى را دشمن او خواهد کرد. پس زهى سفاهت و بى‏ خردى که به مرض توهّم و خیال خلاص از غضب مخلوقى در دنیا، که جزم و یقین نباشد، خود را به یقین در هلاکت آخرت مى‏ اندازد، و حسنات خود را نقد از دست مى‏ دهد به توقّع دفع مذمت مخلوقى به نسیه.

معراج السعاده، ملا احمد نراقی



نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط سید در شنبه 95 خرداد 29 ساعت ساعت 11:53 عصر

برچسب ها: اخلاق و تربیت، ماه رمضان